9.9.12

Βορειοασιατική πρόσμιξη στην Βόρεια Ευρώπη

Μια σημαντική καινούρια μελέτη ανακάλυψε ένα αναπάντεχο γεγονός για την σύσταση των Ευρωπαϊκών πληθυσμών: οι Ευρωπαίοι και ειδικότερα οι Βόρειοι φαίνεται πως έχουν υποστεί ανάμιξη με ένα πληθυσμιακό στοιχείο το οποίο ομοιάζει με τους πληθυσμούς της βόρειας Ευρασίας (Σιβηρίας) αλλά και τους Ινδιάνους της Αμερικής (οι οποίοι προήλθαν από την Σιβηρία πριν από 15 χιλιάδες περίπου χρόνια).

Αυτή η πρόσμιξη φαίνεται να έχει επηρεάσει σε διάφορους βαθμούς όλους τους Ευρωπαίους, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό τους κατοίκους της βόρειας Ευρώπης. Ο πληθυσμός της Σαρδηνίας φαίνεται να έχει επηρεαστεί στον ελάχιστο βαθμό. Άλλες μελέτες αρχαίου Ευρωπαϊκού DNA έχουν δείξει πως ο Ότζι (μια Νεολιθική μούμια περίπου 5,3 χιλιάδων ετών που βρέθηκε σε έναν παγετώνα στα σύνορα Ιταλίας-Αυστρίας), η Gok4 (μια Μεγαλιθική κάτοικος της Σουηδίας από την ίδια περίπου εποχή), αλλά και ένας κάτοικός της Βουλγαρίας από την εποχή του Σιδήρου όλοι ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους και με τους σύγχρονους Σαρδήνιους.

Φαίνεται πως το παρελθόν της Ευρωπαϊκής ηπείρου ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον απ' ό,τι πολλοί νομίζανε. Η χρονολόγηση της πρόσμιξης ανάμεσα στο "Βορειο-ασιατικό" στοιχείο με τους αρχαίους Ευρωπαίους ανάγεται περίπου στο 2,000 π.Χ. με αρκετό εύρος για την εκτίμηση.

Δύο υποθέσεις έγιναν για το πως μπορεί να δημιουργήθηκε αυτό το φαινόμενο. Σύμφωνα με την πρώτη, η πρόσμιξη οφείλεται στην άφιξη Νεολιθικών πληθυσμών στην Ευρώπη από τη Μέση Ανατολή και πρόσμιξή τους με τους Μεσολιθικούς κατοίκους της Ευρώπης οι οποίοι ήταν μετατοπισμένοι γενετικά προς την Ασία, πιθανώς εξαιτίας της ελεύθερης κίνησης κυνηγών-τροφοσυλλεκτών από την ανατολή στη δύση κατά την προϊστορία στην περιοχή της βόρειας Ευρασίας. Η δεύτερη υπόθεση εξηγεί το φαινόμενο με την υπόθεση της εισβολής αναμεμιγμένων Ινδο-Ευρωπαϊκών ομάδων στην Ευρώπη από την πλευρά της Ευρασιατικής στέππας.

1 σχόλιο:

Μιχάλης Καματερός είπε...

Εύγε!
Για να δούμε τώρα, για πόσο ακόμα θα περιφρονείται η συνάφεια των πολιτισμών του Βορρά, ήτοι το σαμανιστικό υπόβαθρο, που π.χ ενώνει του πιστούς του μεγάλου Μανιτού, με τους πιστούς της Ιλματαρ.

Ακόμα και μέχρι σήμερα επιζούν οι Γιουγκαγίρ, υπόλειμμα εξάπλωσης της Ουραλικής Ομοεθνίας σε όλη τη βόρειο Ασία, και μέχρι τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού. Επίσης, είναι πολύ πιθανή μέχρι και η γλωσσική συνάφεια της Ουραλικής Ομογλωσσίας, με την Εσκιμο- Αλεουτική Ομογλωσσία, η οποία εκτείνεται από τις ανατολικές παρυφές της Σιβηρίας, έως και τη Γροιλανδία.

Άλλη ζωντανή περίπτωση που παραβλέπεται, αποτελεί η μεμονωμένη εθνική ομάδα των Οστυακ (= "ξένοι", όπως αποκαλούνται από τους ανήκοντες στην Αλταϊκή Ομοεθνία γείτονές τους), αυτόχθονες της κοιλάδας του π. Γενισέι. Αυτοί οι Γενισεανοί, τελευταίο υπόλειμμα των οποίων αποτελούν οι Κετ, συγγενεύουν γλωσσικά και φυλετικά με τους Να-Ντένε ιθαγενείς της Βορείου Αμερικής.